Την τελευταία δεκαετία, οι πρακτικές νου-σώματος, όπως είναι για παράδειγμα ο διαλογισμός, έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον από διαφορετικά επιστημονικά πεδία.
Νευροαπεικονιστικές μελέτες έχουν εξετάσει τις επιδράσεις του διαλογισμού στην δομή και την λειτουργία του εγκεφάλου, και τα ευρήματα τους έχουν βοηθήσει στην αποσαφήνιση των θετικών επιδράσεων του διαλογισμού, καθώς και της πιθανής ενσωμάτωσης του στην συμβατική θεραπεία. Με αυτό το σημείο αναφοράς, το 2015, ερευνητές από την Ιταλία πραγματοποίησαν μια μετα-ανάλυση νευροαπεικoνιστικών δεδομένων σχετικά με τις επιδράσεις του διαλογισμού στην δομή και στην λειτουργία του εγκεφάλου. Τα αποτελέσματα τους έδειξαν ότι ο διαλογισμός οδηγεί στην ενεργοποίηση των περιοχών του εγκεφάλου που εμπλέκονται : - στην επεξεργασία πληροφοριών που σχετίζονται με τον εαυτό μας, - στην αυτορύθμιση, - στην εστιασμένη επίλυση προβλημάτων, - στην προσαρμοστική συμπεριφορά, και - στην αλληλεπίδραση. Τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι στους έμπειρους διαλογιζόμενους, ο διαλογισμός προκαλεί λειτουργικές και δομικές τροποποιήσεις στον εγκέφαλο, ιδίως σε περιοχές που εμπλέκονται σε αυτο-αναφορικές διαδικασίες όπως είναι η αυτογνωσία και η αυτορύθμιση. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι τεχνικές διαλογισμού θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από κλινικούς πληθυσμούς αλλά και στην πρόληψη ασθενειών. Biomed Res Int. 2015;2015:419808. The Meditative Mind: A Comprehensive Meta-Analysis of MRI Studies. Boccia M1, Piccardi L2, Guariglia P3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26146618 |
Archives
June 2020
Categories
All
|