ΠΟΡΙΑ ΚΟΚΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Το Πόρια (Poria cocos) είναι ένα ιδιαίτερα γνωστό βρώσιμο και φαρμακευτικό μανιτάρι που έχει χρησιμοποιηθεί ως τόσο στην παραδοσιακή ιατρική της Κίνας όσο και της Ιαπωνίας (Kampo).
|
Οι κύριες παραδοσιακές χρήσεις του είναι ως :
- διουρητικό,
- ηρεμιστικό, και
- τονωτικό
Τα κύρια δραστικά συστατικά είναι :
- οι πολυσακχαρίτες, και
- τα τριτερπενοειδή.
Το άγριο Πόρια κόκος σχηματίζεται στις ρίζες του κέδρου ή του πεύκου, το οποίο σημαίνει ότι η προσφορά του είναι περιορισμένη.
Συνεπώς, χρειάστηκε να ξεκινήσει η καλλιέργεια του Πόρια κόκος σε κούτσουρα και κορμούς, η οποια περιγράφηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 13ου αιώνα.
Αυτή η καλλιέργεια του Πόρια κόκος ως υποκατάστατο του άγριου είδους ήταν επιτακτική, και για πολλούς αιώνες ήταν επαρκής.
Ωστόσο, πριν από λίγες δεκαετίες ούτε αυτή η καλλιέργεια ήταν ικανή να καλύψει την τοπικές και διεθνείς ανάγκες, λόγω της ολοένα αυξανόμενης ζήτησης του Πόρια κόκος, το οποίο οδήγησε και σε σημαντική αύξηση της τιμής του.
Συνεπώς, τεχνικές για την τεχνητή καλλιέργεια του Πόρια κόκος αναφέρθηκαν στην Κίνα το 1957, ενώ παράλληλα διευρύνθηκε η χρήση του Πόρια κόκος ως νέων προϊόντων διατροφής, και χρησιμοποιήθηκε η σκόνη του - μεταξύ άλλων - στο αλεύρι σιταριού για την παρασκευή λειτουργικού ψωμιού.
Οι εξελίξεις στην τεχνολογία έχουν επιτρέψει περαιτέρω βελτιώσεις στην καλλιέργεια του Πόρια κόκος, οι οποίες έχουν προσφέρει καλύτερη ποιότητα, χαμηλότερες τιμές, και δυνατότητα κάλυψης της διεθνούς ζήτησης
- διουρητικό,
- ηρεμιστικό, και
- τονωτικό
Τα κύρια δραστικά συστατικά είναι :
- οι πολυσακχαρίτες, και
- τα τριτερπενοειδή.
Το άγριο Πόρια κόκος σχηματίζεται στις ρίζες του κέδρου ή του πεύκου, το οποίο σημαίνει ότι η προσφορά του είναι περιορισμένη.
Συνεπώς, χρειάστηκε να ξεκινήσει η καλλιέργεια του Πόρια κόκος σε κούτσουρα και κορμούς, η οποια περιγράφηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 13ου αιώνα.
Αυτή η καλλιέργεια του Πόρια κόκος ως υποκατάστατο του άγριου είδους ήταν επιτακτική, και για πολλούς αιώνες ήταν επαρκής.
Ωστόσο, πριν από λίγες δεκαετίες ούτε αυτή η καλλιέργεια ήταν ικανή να καλύψει την τοπικές και διεθνείς ανάγκες, λόγω της ολοένα αυξανόμενης ζήτησης του Πόρια κόκος, το οποίο οδήγησε και σε σημαντική αύξηση της τιμής του.
Συνεπώς, τεχνικές για την τεχνητή καλλιέργεια του Πόρια κόκος αναφέρθηκαν στην Κίνα το 1957, ενώ παράλληλα διευρύνθηκε η χρήση του Πόρια κόκος ως νέων προϊόντων διατροφής, και χρησιμοποιήθηκε η σκόνη του - μεταξύ άλλων - στο αλεύρι σιταριού για την παρασκευή λειτουργικού ψωμιού.
Οι εξελίξεις στην τεχνολογία έχουν επιτρέψει περαιτέρω βελτιώσεις στην καλλιέργεια του Πόρια κόκος, οι οποίες έχουν προσφέρει καλύτερη ποιότητα, χαμηλότερες τιμές, και δυνατότητα κάλυψης της διεθνούς ζήτησης