ΓΑΝΟΔΕΡΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
Το γανόδερμα έχει αναπαρασταθεί στην τέχνη, σε έργα ζωγραφικής, σε γλυπτά, σε έπιπλα ακόμη και σε γυναικεία αξεσουάρ (66).
Το πρώτο βιβλίο που αφιερώθηκε εξ'ολοκλήρου στην περιγραφή των βοτάνων και της φαρμακευτικής τους αξίας ήταν το “Shen Nong Ben Cao Jing”, που γράφτηκε στην κινέζικη δυναστεία των Χαν της Ανατολής (25-220 μ.Χ.). Το βιβλίο αυτό είναι επίσης γνωστό και ως "Classic of the Materia Medica" ή "Shen-nong’s Herbal Classics". Το βιβλίο αυτό, το οποίο συνεχώς ενημερώνεται και επεκτείνεται, περιγράφει τις ευεργετικές επιδράσεις πολλών μανιταριών με αναφορά στο φαρμακευτικό μανιτάρι γανόδερμα λούσιντουμ (66). Ιστορικά, η φαρμακευτική χρήση του Γανόδερμα Λούσιντουμ ήταν ευρέως διαδεδομένη σε ασιατικές χώρες (κυρίως στην Κίνα, στην Ιαπωνία και στην Κορέα) για περισσότερα από 2000 χρόνια. Αργότερα, εισήχθη και στις δυτικές κοινωνίες (127). |