Σκοπός της σημερινής ανάρτησης είναι η παράθεση επιστημονικών δεδομένων σχετικά με τις αντιερπητικές ιδιότητες που παρουσιάζει το Γανόδερμα. Τα στόμα και τα χείλη αποτελούν συνήθεις περιοχές λοίμωξης και μετάδοσης του HSV-1, ενώ ο HSV-2 μεταδίδεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή και ευθύνεται για τις περισσότερες εκδηλώσεις έρπη στο κάτω ήμισυ του σώματος. 1. Πιθανή αντιιική δράση πολυσακχαρίτη που απομονώθηκε από το Γανόδερμα Λούσιντουμ επί των ιών του απλού έρπητα. Δύο πρωτεϊνικοί πολυσακχαρίτες (NPBP και APBP), απομονώθηκαν από το Γανόδερμα Λούσιντουμ. Ο APBP παρουσίασε ισχυρότερη αντιιική δράση έναντι του ιού του απλού έρπητα τύπου 1 (HSV-1) και τύπου 2 (HSV-2) σε σύγκριση με τον NPBP. Στην συνέχεια εξετάστηκε η πιθανή αντιιική δραστικότητα του APBP: - ιοκτόνο αποτέλεσμα, - αντιιική δραστικότητα στην προεπώαση, στην προσκόλληση και στην διείσδυση και των δύο τύπων ιών. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η αντιερπητική δραστικότητα του APBP φαίνεται να σχετίζεται με τη σύνδεση του στις ειδικές γλυκοπρωτεΐνες των HSV, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την προσκόλληση και τη διείσδυση τους, και ο APBP παρεμποδίζει τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις των ιών με τις κυτταρικές μεμβράνες του πλάσματος. Πηγή. 2. Πιθανή αντιερπητική δραστηριοτήτα μίας πρωτεογλυκάνης που απομονώθηκε από το Γανόδερμα Λούσιντουμ in vitro. Ένα βιοενεργό κλάσμα (GLPG) εξήχθη από το Γανόδερμα Λούσιντουμ. Διευνήθηκαν οι αντιιικές του δράσεις κατά του ιού του απλού έρπητα τύπου 1 (HSV-1) και τύπου 2 (HSV-2). Αν και ο ακριβής μηχανισμός του δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, η εργασία μας υποδηλώνει ότι το GLPG αναστέλλει την αντιγραφή του ιού παρεμβαίνοντας με τα πρώιμα στάδια της ιογενούς προσρόφησης και την είσοδο στα κύτταρα-στόχους. Συνεπώς, αυτή η πρωτεογλυκάνη φαίνεται να είναι μία πιθανή υποψήφια για αντι-ΗSV παράγοντες. Πηγή. 3. Αντιερπητική δραστηριότητα ενός όξινου πρωτεϊνικά πολυσακχαρίτη απομονώθηκε από το Γανόδερμα Λούσιντουμ μεμονωμένα και σε συνδυασμούς με ιντερφερόνες. Για να διερευνηθεί η αντιερπητική δραστικότητα, ένας όξινος πρωτεϊνικά πολυσακχαρίτης (APBP) απομονώθηκε από το Γανόδερμα Λούσιντουμ. Ο APBP ελέγχθηκε για την αντιιική του δράση ενάντια του ιού του απλού έρπητα τύπου 1 (HSV-1) και τύπου 2 (HSV-2). Ο APBP έδειξε ισχυρή αντιιική δράση κατά του HSV-1 και HSV-2. Οι συνδυασμένες αντιερπητικές δράσεις του APBP με πρωτεϊνικούς αντιιικούς παράγοντες, την ιντερφερόνη άλφα και την ιντερφερόνη γάμμα, εξετάστηκαν. Τα αποτελέσματα δείχνουν τη δυνατότητα ανάπτυξης του APBP ως νέου αντιερπητικού παράγοντα. Πηγή. Τα ίδια αποτελέσματα προέκυψαν και για συνδυασμό με τις ακυκλοβίρη και βινταραμπίνη. Πηγή 4. Αντιερπητικές δραστηκότητες ποικίλων πρωτεϊνικών πολυσακχαριτών που απομονώθηκαν από το Γανόδερμα Λούσιντουμ. Για την διερεύνηση αντιερπητικών ουσιών από το Γανόδερμα Λούσιντουμ, ποικίλοι πρωτεϊνικοί πολυσακχαρίτες, GLhw, GLhw-01, GLhw-02, GLhw-03, απομονώθηκαν. Οι ουσίες αυτές εξετάστηκαν για την αντιιική δράση τους έναντι του ιού του απλού έρπητα τύπου 1 (HSV-1) και τύπου 2 (HSV-2). Μεταξύ αυτών, ο GLhw-02 εμφάνισε την πλέον ισχυρή αντιερπητική δραστικότητα. Ο GLhw-02 προσδιορίστηκε ότι αποτελείται κυρίως από πολυσακχαρίτη και πρωτεΐνη. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ο GLhw-02 διαθέτει τη δυνατότητα να αναπτύξει έναν νέο αντιερπητικό παράγοντα. Πηγή 5. Αντιιικές δραστηριότητες ουσιών που απομονώθηκαν από το Γανόδερμα Λούσιντουμ. Προκειμένου να βρεθούν αντιιικές ουσίες από τον βασιδιομύκητα, δύο υδατοδιαλυτές ουσίες, GLhw και GLlw, και οκτώ μεθανόλη διαλυτές ουσίες, GLME-1-8 προετοιμάστηκαν από το Γανόδερμα Λούσιντουμ. Οι ουσίες αυτές εξετάστηκαν για τις δραστηριότητες τους έναντι πέντε στελεχών των παθογόνων ιών, όπως του απλού ιού του έρπητα τύπος 1 (HSV-1) και 2 (HSV-2), ιός της γρίπης Α (γρίπη Α) και του ιού της φυσαλιδώδους στοματίτιδας (VSV). Πέντε ουσίες, GLhw, GLME-1, -2, -4 και -7 ανέστειλαν σημαντικά τα κυτταροπαθητικά αποτελέσματα του HSV και VSV. Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν τη δυνατότητα ανάπτυξης αντιιικών παραγόντων από αυτόν τον βασιδιομύκητα. Πηγή 6. Αντιιική δράση υδατικών εκχυλισμάτων και κλασμάτων πολυσακχαρίτη από το μυκήλιο και το σώμα βασιδιομύκητων. Εξήντα δείγματα από βασιδιομύκητες (Γανόδερμα, Lentinus, Pleurotus, Laetiporus, ΡοΙyporus, Inonotus, Flammulina, Grifola, Trametes) διερευνήθηκαν για την αντιιική τους δράση. Η αντιιική τους δραστικότητα υπολογίστηκε με χρήση του ιού του Δυτικού Νείλου και του απλού έρπητα τύπου 2. Έντεκα δείγματα από Ganoderma, Lentinus και Pleurotus ανέστειλαν πλήρως την μολυσματική δράση αυτών των δύο ιών. Η αντιιική δράση των δειγμάτων οφείλεται πιθανόν στην περιεκτικότητα των πολυσακχαριτών ή των παραγώγων τους στη σύνθεση τους. Αυτό αυξάνεται με την αύξηση της ποσότητας του συνολικού κλάσματος πολυσακχαρίτη ή τη συγκέντρωση του. Πηγή 7. Επίδραση του Γανόδερμα Λούσιντουμ σε μεθερπητική νευραλγία. Η χορήγηση εκχυλισμάτων από το Γανόδερμα Λούσιντουμ μείωσε τον πόνο δραματικά σε δύο ασθενείς με μεθερπητική νευραλγία, οι οποίοι δεν ανακουφίστηκαν με την καθιερωμένη θεραπεία, και δύο άλλοι ασθενείς με έντονο πόνο που οφειλόταν σε λοίμωξη του έρπητα ζωστήρα. Πηγή Περισσότερες πληροφορίες για τις αντιερπητικές ιδιότητες που έχει το Γανόδερμα θα βρείτε εδώ, εδώ και εδώ. Δείτε και την ανάρτηση ΕΠΙΧΕΙΛΙΟΣ ΕΡΠΗΣ: Η γανοθεραπεία τον "έκαψε" δυο φορές!
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
|