Αυτή η συστηματική ανασκόπηση αξιολογεί τα κλινικά στοιχεία για την προσθήκη φυτικών φαρμάκων στο FOLFOX 4 για τον προχωρημένο καρκίνο του παχέος εντέρου σε σχέση με:
 - το ποσοστό ανταπόκρισης όγκου (tumor response rate),
 - επιβίωση ασθενούς,
 - ποιότητα ζωής ασθενούς, και
 - μείωση ανεπιθύμητων αντιδράσεων

Σε επτά ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων αναζητήθηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές για FOLFOX4 σε συνδυασμό με φυτικά φάρμακα σε σύγκριση με το FOLFOX4 μόνο του.

Βρέθηκαν 13 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες, οι οποίες αναλύθηκαν.

Οι μετα-αναλύσεις κατέδειξαν ότι η προσθήκη των φυτικών φαρμάκων βελτίωσε :
 - το ποσοστό ανταπόκρισης όγκου ,
 - την επιβίωση ενός έτους, και
 - την ποιότητα ζωής σύμφωνα με την κλίμακα Karnofsky ·

Ανακούφισε από ανεπιθύμητες αντιδράσεις της χημειοθεραπείας σε βαθμού 3 και 4 για :
 - ουδετεροπενία,
 - ναυτία,
 - έμετο, και
 - νευροτοξικότητα συγκριτικά με το FOLFOX4 μόνο του.

Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα βότανα ήταν:
 - Astragalus membranaceus,
 - Panax ginseng,
 - Atractylodes macrocephala,
 - Πόρια κόκος (Poria cocos),
 - Coix lachryma-jobi και
 - Sophora flavescens.

Σε πειραματικές μελέτες, το κάθε ένα από αυτά τα βότανα έχει δείξει δράσεις που θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει στη βελτίωση της ανταπόκρισης του όγκου.

Αυτή η ανασκόπηση αξιολόγησε τις επιδράσεις στην ουδετεροπενία που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία, συνδυάζοντας σχήματα οξαλιπλατίνης με παραδοσιακά φάρμακα φυτικής προέλευσης στη διαχείριση του καρκίνου του παχέος εντέρου.

Συμπεριλήφθηκαν 32 τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές με 2.224 συμμετέχοντες

Η μετα-ανάλυση έδειξε μειωμένη συχνότητα εμφάνισης ουδετεροπενίας λόγω της χημειοθεραπείας.
Λόγω του ότι ήταν λίγοι οι συμμετέχοντες και του κινδύνου μεροληψίας, τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή.

Astragalus, Codonopsis, Atractylodes, Πόρια και Coix, συσχετίζονταν σταθερά με μειωμένη εμφάνιση ουδετεροπενίας λόγω χημειοθεραπείας.

Πειραματικές μελέτες αυτών των φυτών έχουν αναφέρει μειωμένη μυελοκαταστολή ή/και ενισχυμένη ανοσοαπόκριση.

Η αντιμετώπιση της ναυτίας και του έμετου που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία παραμένει ζήτημα στην αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου που χρησιμοποιεί σχήματα βασισμένα στην οξαλιπλατίνη.
 
Ορισμένα παραδοσιακά φυτικά φάρμακα έχουν ιστορία χρήσης στην ναυτία και στον έμετο και έχουν ενσωματωθεί στις συμβατικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της ναυτίας και του έμετου που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία .
 
Για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της, πραγματοποιήθηκε μετα-ανάλυση 27 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών (1.843 συμμετέχοντες) που δημοσιεύθηκαν από το 2005 έως το 2013.
 
Οι ομάδες που έλαβαν οξαλιπλατίνη και παραδοσιακά φυτικά φάρμακα έδειξαν σημαντικά μειωμένη ναυτία και έμετο που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία σε σύγκριση με τις ομάδες ελέγχου που έλαβαν οξαλιπλατίνη, με ή χωρίς την προσθήκη συμβατικών αντιεμετικών.
 
Περαιτέρω αναλύσεις ευαισθησίας ταυτοποίησαν έξι φυτά (Atractylodes macrocephala, Πόρια κόκος, Coix lacryma-jobi, Astragalus membranaceus, Glycyrrhiza uralensis και Panax ginseng) που συσχετίστηκαν με σημαντικές μειώσεις στην ναυτία και στον έμετο που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία , χωρίς σημαντική ετερογένεια.
 
Πειραματικές μελέτες αυτών των έξι φυτών έχουν αναφέρει :
 - ανασταλτικές επιδράσεις στη ναυτία και στον έμετο,
 - ρύθμιση της γαστρεντερικής κινητικότητας,
 - γαστροπροστατευτικές επιδράσεις και
 - αντιοξειδωτικές δράσεις,
οι οποίες ίσως εξηγούν, τουλάχιστον εν μέρει, τα αποτελέσματα που εντοπίστηκαν στις μετα-αναλύσεις της κλινικής δοκιμής.
 
Αυτά τα φυτά δικαιολογούν περαιτέρω κλινική έρευνα ως πιθανές προσθήκες σε σχήματα χημειοθεραπείας σε ασθενείς των οποίων η ναυτία και ο έμετος που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία δεν ελέγχεται επαρκώς με συμβατικές θεραπείες.