ΑΝΔΡΟΓΡΑΦΙΣ ΒΟΤΑΝΟ
Στις 27 Αυγούστου 2014 ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων δημοσίευσε την έκθεση αξιολόγησης για το βότανο ανδρογραφίς (Andrographis paniculata), η οποία είχε 6 βασικές ενότητες (εισαγωγή, ιστορικά δεδομένα για την φαρμακευτική χρήση, μη-κλινικά δεδομένα, κλινικά δεδομένα, κλινική ασφάλεια, συνολικό συμπέρασμα).
Παραθέτω αυτά που κατά την γνώμη μου είναι τα σημαντικότερα. Για να διαβάσετε το πλήρες κείμενο (συνολικά 28 σελίδες), κάντε κλικ εδώ.
Παραθέτω αυτά που κατά την γνώμη μου είναι τα σημαντικότερα. Για να διαβάσετε το πλήρες κείμενο (συνολικά 28 σελίδες), κάντε κλικ εδώ.
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Περιγραφή των φυτικών ουσιών, των φυτικών παρασκευασμάτων ή των συνδυασμών τους
Για το βότανο ανδρογραφίς (αγγλική ονομασία "Andrographis paniculata", η οποία στα ελληνικά έχει αποδοθεί ως "Ανδρογραφίς η Ακιδωτή") και είναι γνωστή και ως "νεροϊτιά":
- δεν υπάρχει ακόμα καμία επίσημη μονογραφία φαρμακοποιίας για την χρήση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
- περιγράφεται σε μια μονογραφία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (2004) και στην Φαρμακοποιία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (PPRC 2005) ·
- περιγράφεται στον The British Pharmaceutical Codex (BPC 1934) ·
- αναφέρεται στο Indian Materia Medica (1976).
Κύρια συστατικά
Τα κύρια συστατικά είναι διτερπενικές λακτόνες (ελεύθερες και σε γλυκοσιδικές μορφές) συμπεριλαμβανομένων της ανδρογραφολίδης, δεοξυανδρογραφολίδης, 11,12-διδεϋδρο-14-δεοξυανδρογραφολίδης, νεοανδρογραφολίδης, ανδρογραφισίδης, δεοξυανδρογραφισίδης και ανδροπανοσίδης (WHO 2004).
Από αυτές τις διτερπενικές λακτόνες, η ανδρογραφολίδη θεωρείται το πιο βιολογικά ενεργό συστατικό. Επομένως, το μεγαλύτερο μέρος του ποσοτικού προσδιορισμού των εκχυλισμάτων από την ανδρογραφίδα βασίζεται αποκλειστικά στο περιεχόμενο της ανδρογραφολίδης (Naik and Hule 2009).
2. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ
2.1. Πληροφορίες για την περίοδο φαρμακευτικής χρήσης στην Κοινότητα
Το βότανο andrographis έχει χρησιμοποιηθεί σε παραδοσιακά συστήματα Ασιατικής ιατρικής για την αντιμετώπιση διαφόρων διαταραχών.
Το βότανο ανδρογραφίς περιγράφεται στο «Αυτοχθονα φάρμακα της Ινδίας», ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 1896 (Dey and Mair 1896).
Φρέσκα και αποξηραμένα φύλλα, και ο χυμός που εξάγεται από αυτό το βότανο περιγράφονται ως επίσημα φάρμακα στην Ινδική Φαρμακοποιία (Muniramappa et al. 1997).
Ωστόσο, δεν υπάρχει βοτανικό παρασκεύασμα με το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό για το οποίο 15 χρόνια φαρμακευτικής χρήσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν από τη βιβλιογραφία ή βάσει της επισκόπησης του κανονιστικού καθεστώτος, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες.
2.2. Πληροφορίες σχετικά με τις παραδοσιακές/τρέχουσες ενδείξεις και συγκεκριμένες ουσίες / παρασκευάσματα
Σύμφωνα με την μονογραφία του Π.Ο.Υ. που έλαβε χώρα το 2004 απαριθμούνται τρεις κατηγορίες φαρμακευτικών χρήσεων, ανάλογα με την φύση των υποστηρικτικών δεδομένων.
1. οι χρήσεις που υποστηρίζονται από κλινικά δεδομένα είναι:
προφύλαξη και συμπτωματική θεραπεία λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, όπως το κοινό κρυολόγημα, και η απλή ιγμορίτιδα (χωρίς επιπλοκές), η βρογχίτιδα και η φαρυγοτονισιλίτιδα, οι λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος και η οξεία διάρροια
2. οι χρήσεις που περιγράφονται στις φαρμακοποιίες είναι:
η αντιμετώπιση της βακτηριακής δυσεντερίας, της βρογχίτιδας, της κολίτιδας, του βήχα, της δυσπεψίας, των πυρετών, της ηπατίτιδας, της ελονοσίας, των στοματικών ελκών, των πληγών, της φυματίωσης και των δηλητηριωδών δαγκωματιών από φίδια.
3. οι χρήσεις που περιγράφονται στη λαϊκή ιατρική, οι οποίες δεν υποστηρίζονται από πειραματικά δεδομένα, είναι:
αντιμετώπιση κολικού, μέσης ωτίτιδας, κολπίτιδας, φλεγμονώδους νόσου της πυέλου, ανεμοβλογιάς, εκζέματος και εγκαυμάτων.
Το βότανο ανδρογραφίς είναι γνωστό στην Ταϊλάνδη ως «Fa-Tha-Lai-Jone» (Thamlikitkul et al. 1991), ως "Kalmegh" στην ιατρική της αγιουρβέδας.
Είναι ένα βασικό συστατικό σε τουλάχιστον 26 αγιουρβεδικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ηπατικών διαταραχών (Naik and Hule 2009, Ganguly et al. 2000, Varma et al. 2011).
Είναι επίσης γνωστό ως «Chiretta» ή «Βασιλιάς των Πικρών» και έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην Ινδία, στην Κίνα και στην Ταϊλάνδη (Poolsup et al. 2004, Saxena et al. 2010).
Η φαρμακευτική χρήση αυτού του βοτάνου κατά του πονόλαιμου έχει μακρά ιστορία στην Ταϊλάνδη (Poolsup et al. 2004).
Στην αρχαία αγιουρβεδική λογοτεχνία, το βότανο ανδρογραφίς έχει επίσης αναφερθεί ως βότανο για την αντιμετώπιση του νεοπλάσματος (Varma et al. 2011).
Οι παραδοσιακές ενδείξεις περιλαμβάνουν την υποστήριξη της υγιούς λειτουργίας του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, παρόμοια με την προφυλακτική και συμπτωματική αντιμετώπιση λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος όπως είναι το κοινό κρυολόγημα, η παραρρινοκολπίτιδα, η βρογχίτιδα, η φαρυγονοτονιλίτιδα, η πνευμονία, π κοκκύτης, η μέση ωτίτιδα, η νεφρίτιδα, οι λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικου και οξεία διάρροια ή εντερίτιδα, η φυματίωση, η δερματίτιδα, αλλά επίσης και η απομάκρυνση των τοξινών (Ganguly et al. 2000, Panossian et al. 2002, Pharmacopoeia of the People's Republic of China 2005).
Ένα αφέψημα του φυτού χρησιμοποιείται ως καθαριστής αίματος και ως «ψυχρή ιδιότητα» στην παραδοσιακή Κινεζική ιατρική για να αντιμετωπίσει την θερμότητα του σώματος, να απαλλαγεί από τον πυρετό και να αποβάλλει τις τοξίνες από το σώμα (Avani et al. 2008, Pharmacopoeia of Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας 2005).
Η εθνοφαρμακευτική του χρήση συμπεριλαμβάνει αντιπυρετικές, αντιδιαρροϊκές, τονωτικές και αντιφλεγμονώδεις χρήσεις (Thamlikitkul et al. 1991).
2.3. Καθορισμένη ισχύς/δοσολογία/οδός χορήγησης και διάρκεια χρήσης για τα σχετικά παρασκευάσματα και ενδείξεις
Η έκθεση αναφέρει έξι διαφορετικές πηγές.
Θα παραθέσω μόνο την μονογραφία του Π.Ο.Υ., ενώ οι υπόλοιπες στην σελίδα 7 της έκθεσης.
Ακατέργαστο, κάψουλες, δισκία και χάπια.
Δοσολογία, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά:
Για πυρεξία: αφέψημα από 3 γραμμάρια ακατέργαστου βοτάνου, δύο φορές την ημέρα.
Για το κοινό κρυολόγημα: 1,5 - 3 γραμμάρια ακατέργαστου βοτάνου σε σκόνη τρεις φορές την ημέρα, μετά τα γεύματα και κατά τον βραδινό ύπνο
Για διάρροια: αφέψημα από 3 - 9 γραμμάρια ακατέργαστου βοτάνου, σε μία δόση, όπως απαιτείται, ή δύο δισκία των 500 mg τέσσερις φορές την ημέρα, μετά τα γεύματα και κατά τον βραδινό ύπνο
Το συμπέρασμα του αξιολογητή σύμφωνα με τις πηγές :
Δεν υπάρχει φυτικό παρασκεύασμα που να χρησιμοποιεί την ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό (όχι συνδυασμό με άλλα βότανα) για το οποίο 15 χρόνια φαρμακευτικής χρήσης στην Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν από τη βιβλιογραφία ή βάσει της επισκόπησης του κανονιστικού καθεστώτος.
3. ΜΗ ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
3.1. Επισκόπηση των διαθέσιμων φαρμακολογικών δεδομένων σχετικά με τις φυτικές ουσίες, τα φυτικά παρασκευάσματα και τα σχετικά συστατικά τους
In vitro και ex vivo μελέτες
Αναφέρονται δεδομένα για τις εξής δράσεις:
1. αντιιικές
2. αντιμικροβιακές,
3. ανθελονοσιακές
4. αντιοξειδωτικές
5. ανοσορυθμιστικές
6. αντιφλεγμονώδεις
7. ενάντια στους όγκους
8. χημειοπροληπτικές
9. σπασμολυτικές
10. χαλαρωτικό της μήτρας
11. αντιθρομβωτικές
Και, στη συνέχεια ακολουθούν οι In vivo μελέτες (από την σελίδας 14 έως την σελίδα 24).
4. ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος
Διεξήχθη μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας ενός παρασκευάσματος που περιέχει ένα ειδικό εκχύλισμα φύλλων από το βότανο ανδρογραφίς (περίπου 17: 1; διαλυτό εκχύλισμα: μεθανόλη) σε ασθενείς με λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος χωρίς επιπλοκές.
Η αξιολόγηση συμπεριελάμβανε ποσοτικοποίηση των συμπτωμάτων με την Οπτική Αναλογική Κλίμακα. Βαθμολογήθηκαν εννέα αυτοαξιολογηθέντα συμπτώματα: ο βήχας, η έκπτυξη, οι ρινικές εκκρίσεις, η κεφαλαλγία, ο πυρετός, ο πονόλαιμος, η ωταλγία, η αδιαθεσία/κόπωση και η διαταραχή του ύπνου αξιολογήθηκαν.
Συνολικά 223 ασθενείς, και από τα δύο φύλα τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες που έλαβαν είτε το παρασκεύασμα (200 mg / ημέρα) είτε εικονικό φάρμακο με διπλό τυφλό τρόπο.
Και στις δύο ομάδες, οι μέσες βαθμολογίες όλων των συμπτωμάτων έδειξαν φθίνουσα τάση από την ημέρα 1 έως την ημέρα 3.
Ωστόσο, από την 3η ημέρα έως την 5η ημέρα τα περισσότερα από τα συμπτώματα στην ομάδα που έλαβε το εικονικό φάρμακο είτε παρέμειναν αμετάβλητα (βήχας, κεφαλαλγία και ωταλγία) είτε επιδεινώθηκαν (πονόλαιμος και διαταραχή του ύπνου) ενώ στην ομάδα που έλαβε το σκεύασμα όλα τα συμπτώματα παρουσίασαν μειωμένη τάση.
Η μέση βαθμολογία των συμπτωμάτων και στις δύο ομάδες μειώθηκε σημαντικά (p 0,05).
Η σύγκριση της συνολικής αποτελεσματικότητας του παρασκευάσματος έναντι του εικονικού φαρμάκου βρέθηκε να είναι σημαντική (p <= 0,05) και ήταν 2,1 φορές (52,7%) υψηλότερη από το εικονικό φάρμακο (Saxena et al. 2010).
Φαρυγγοντινοσιλίτιδα
Εκατόν πενήντα δύο ενήλικες ασθενείς με φαρυγγοντινοσιλίτιδα συμμετείχαν σε τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή μελέτη ώστε να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα από το βότανο ανδρογραφίς.
Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν επί 7 ημέρες :
- είτε παρακεταμόλη
- είτε το βότανο ανδρογραφίς με την εξής δοσολογία: είτε 3 γραμμάρια ανά ημέρα αποξηραμένων φύλλων ανδρογραφίς (που περιείχαν τουλάχιστον 6% συνολικές λακτόνες υπολογιζόμενες ως ANDLE) είτε 6 γραμμάρια ανά ημέρα
Τα χαρακτηριστικά των ασθενών κατά την έναρξη της μελέτης μεταξύ των τριών ομάδων δεν ήταν διαφορετικά.
Η αποτελεσματικότητα από την παρακεταμόλη ή από την υψηλή δοσολογία ανδρογραφίς ήταν σημαντικά μεγαλύτερη σε σύγκριση με την χαμηλή δοσολογία ανδρογραφίς την 3η ημέρα, όσον αφορά την ανακούφιση από τον πυρετό και τον πονόλαιμο.
Τα κλινικά αποτελέσματα δεν ήταν διαφορετικά την ημέρα 7.
Ελάχιστες και αυτοπεριοριζόμενες παρενέργειες βρέθηκαν στο περίπου 20% σε κάθε ομάδα (Thamlikitkul et al. 1991).
Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Πραγματοποιήθηκε μια προοπτική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή και ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Δισκία φτιαγμένα από εκχύλισμα φύλλων andrographis και εναέρια μέρη (30% συνολικά ανδρογραφολίδια) χορηγήθηκαν τρεις φορές την ημέρα για 14 εβδομάδες, μετά από περίοδο έκπλυσης 2 εβδομάδων σε 60 ασθενείς με ενεργή ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Τα βασικά μετρούμενα αποτελέσματα ήταν η ένταση του πόνου που μετρήθηκε χρησιμοποιώντας μια οριζόντια οπτική αναλογική κλίμακα πόνου, ενώ άλλες κλινικές παράμετροι αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας ACR και EULAR.
Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκαν τυποποιημένα ερωτηματολόγια υγείας: Ηealth Assessment Quality (HAQ) και Short Form Health Survey (SF36)
- Η ένταση του πόνου στις αρθρώσεις μειώθηκε στην ομάδα ενεργού έναντι του εικονικού φαρμάκου στο τέλος της αγωγής, αν και αυτές οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
- Σημαντική μείωση για εβδομάδα στην άρθρωση -0,13 95% (CI; -0,22 έως 0,06; p = 0,001), αριθμός πρησμένων αρθρώσεων -0,15 95% CI (-0,29 έως -0,02; p = 0,02), αριθμός τρυφερών αρθρώσεων -0,25 95% CI (-0,48 έως -0,02; p = 0,033), συνολικός βαθμός πρησμένων αρθρώσεων -0,27 95% CI (-0,48 έως -0,07; p = 0,01), συνολικός βαθμός τρυφερών αρθρώσεων -0,47 95% CI (-0,77 έως -0,17; p = 0,002) και ερωτηματολόγια HAQ -0,52 95% CI (-0,82 έως -0,21; p <0,001) και ερωτηματολόγια SF36 0,02 95% CI (0,01 έως 0,02; p <0,001) παρατηρήθηκαν εντός στην ομάδα με το δραστικό φάρμακο.
- Επιπλέον, συσχετίστηκε με μείωση του ρευματοειδούς παράγοντα, IgA και C4 (Burgos et al. 2009)
Ελκώδης κολίτιδα
Διεξήχθη μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, πολυκεντρική, παράλληλη ομαδική μελέτη 8 εβδομάδων χρησιμοποιώντας το εκχύλισμα από τα φύλλα ανδρογραφίς (διαλυτό εκχύλισμα: αιθανόλη-νερό (90⁄10 v⁄v) · 8 - 10% περιεκτικότητα σε ANDLE) 1,200 mg ανά ημέρα σε σύγκριση με 4.500 mg ανά ημέρα φαρμάκου βραδείας απελευθέρωσης σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ενεργή ελκώδη κολίτιδα.
Η δραστηριότητα της νόσου εκτιμήθηκε κατά την έναρξη της μελέτης και κάθε 2 εβδομάδες για κλινική ανταπόκριση και κατά την έναρξη και μετά από 8 εβδομάδες με κολονοσκόπηση.
Εκατόν είκοσι ασθενείς σε πέντε κέντρα στην Κίνα τυχαιοποιήθηκαν.
Κλινική ύφεση και ανταπόκριση παρατηρήθηκε στο 21% και στο 76% των ασθενών που έλαβαν το εκχύλισμα ανδρογραφίς, και στο 16% και στο 82% των ασθενών που έλαβαν το φάρμακο.
Κατά την κολονοσκόπηση, παρατηρήθηκε ύφεση και ανταπόκριση στο 28% και στο 74% των ασθενών που έλαβαν το εκχύλισμα ανδρογραφίς και στο 24% και στο 71% των ασθενών που έλαβαν το φάρμακο, αντίστοιχα.
Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων θεραπείας (Tang et al. 2011).
Κλινικές μελέτες σε ειδικούς πληθυσμούς (π.χ. ηλικιωμένοι και παιδιά)
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες μελέτες
Συνολικά συμπεράσματα σχετικά με την κλινική φαρμακολογία και αποτελεσματικότητα
Η αποτελεσματικότητα για το βότανο ανδρογραφίς αξιολογήθηκε στην αντιμετώπιση αναπνευστικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (Gabrielian et al. 2002, Melchior et al. 2000) και του κοινού κρυολογήματος (Caceres et al. 1997, Caceres et al. 1999, Melchior et al. 1997, Spasov et al. 2004, Hancke et al. 1995).
Οι περισσότερες μελέτες πραγματοποιήθηκαν με ένα προϊόν που περιείχε συνδυασμό συστατικών.
Λόγω του οτι ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί μια μονογραφία για το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό, τα αποτελέσματα αυτών των μελετών δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν την έκθεση αξιολόγησης.
Η τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη από τους Saxena et al. αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα ενός μεθανολικού εκχυλίσματος για το βότανο ανδρογραφίς στην λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, χρησιμοποιώντας οπτική αναλογική κλίμακα (Saxena et al. 2010). Οι Tamlikitkul et al. αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα των αποξηραμένων φύλλων ανδρογραφίς στη φαρυγγοντινοσιλίτιδα σε μια τυχαιοποιημένη διπλή-τυφλή μελέτη (Thamlikitkul et al. 1991).
Αυτές οι δύο μελέτες με παρασκευάσματα που χρησιμοποιούν το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό (και όχι σε συνδυασμό με άλλα βότανα) δεν επαρκούν για την προετοιμασία μιας καλά εδραιωμένης μονογραφίας φαρμακευτικής χρήσης για το βότανο andrographis. Στην περίπτωση της μελέτης των Saxena et al., η έλλειψη αντικειμενικών τελικών σημείων και, στη μελέτη των Tamlikitkul et al., η απουσία ομάδας εικονικού φαρμάκου καθιστά δύσκολη την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας.
Στη μελέτη με ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα από τους Burgos et al. (2009), χορηγήθηκαν φύλλα ανδρογραφίς και εναέρια μέρη. Η αποτελεσματικότητα στην ελκώδη κολίτιδα ενός εκχυλίσματος φυλλώματος από το βότανο ανδρογραίς αξιολογήθηκε στη μελέτη από τους Tang et al.. Ωστόσο, αυτό έγινε χωρίς ομάδα ελέγχου με εικονικό φάρμακο (2011).
Συμπερασματικά, μία καλά εδραιωμένη χρήση μονογραφίας για το βότανο ανδρογραφίς δεν μπορεί να υιοθετηθεί.
5. ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
5.1. Επισκόπηση των τοξικολογικών δεδομένων και δεδομένων ασφαλείας από κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους
Μια κλιμακούμενη κλινική δοκιμή φάσης Ι για την ανδρογραφολίδη (από το βότανο ανδρογραφίς) πραγματοποιήθηκε σε 13 ασθενείς με HIV και πέντε μη μολυσμένους με HIV, υγιείς εθελοντές.
Οι στόχοι ήταν πρωτίστως η αξιολόγηση της ασφάλειας και της ανεκτικότητας και, δεύτερον, η αξιολόγηση των επιδράσεων στα επίπεδα του ιού HIV-1 RNA στο πλάσμα και στα επίπεδα των CD4 + λεμφοκυττάρων.
Κανένα άτομο δεν χρησιμοποίησε αντιρετροϊκά φάρμακα κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Τα άτομα με ηπατικές ή νεφρικές ανωμαλίες αποκλείστηκαν.
Η προγραμματισμένη αγωγή ήταν 5 mg ανά κιλό σωματικού βάρους για 3 εβδομάδες, κλιμακώνοντας στα 10 mg ανά κιλό σωματικού βάρους για 3 εβδομάδες και σε 20 mg ανά κιλό σωματικού βάρους για τις τελευταίες 3 εβδομάδες.
Η δοκιμή διακόπηκε μετά από 6 εβδομάδες λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών συμπεριλαμβανομένης μιας αναφυλακτικής αντίδρασης σε έναν ασθενή. Όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες είχαν επιλυθεί μέχρι το τέλος της παρατήρησης.
Σημαντική αύξηση του μέσου επιπέδου των CD4+ λεμφοκυττάρων των ατόμων HIV εμφανίστηκε μετά από χορήγηση 10 mg ανά κιλό kg ανδρογραφολίδης (από την αρχική τιμή των 405 κυττάρων/mm3 έως 501 κύτταρα/mm3 · p = 0,002).
Δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές αλλαγές στα μέσα επίπεδα RNA HIV-1 στο πλάσμα καθ'όλη τη διάρκεια της δοκιμής. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι h ανδρογραφολίδh ίσως αναστέλλει την επαγόμενη από τον HIV διαταραχή του κυτταρικού κύκλου, οδηγώντας σε αύξηση των επιπέδων των CD4+ λεμφοκυττάρων σε άτομα μολυσμένα με HIV-1 (Calabrese et al. 2000).
Σε μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη, η παρασκευή με μοναδικό συστατικό ένα ειδικό εκχύλισμα φύλλων από το βότανο ανδρογραφίς (17: 1 · διαλυτό εκχύλισμα: μεθανόλη) συνολικά 6 ασθενείς από τους 112 εμφάνισαν δευτερεύουσες ανεπιθύμητες ενέργειες, ένας ασθενής με έμετο, επίσταξη, κνίδωση και τρεις ασθενείς με διάρροια. Από τους τρεις με την διάρροια, επιπλέον ο καθένας είχε ναυτία ή λήθαργο.
Η ομάδα του εικονικού φαρμάκου είχε 3 ασθενείς από τους 110 με ανεπιθύμητες ενέργειες, ο καθένας με διάρροια, έμετο (και οι δύο ήπιοι σε σοβαρότητα) και μέτρια ένταση.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μεταξύ των δύο ομάδων βρέθηκαν να είναι ίδιες (Z = 0,63, p> 0,05). Σε οκτώ ασθενείς τα αποτελέσματα ήταν ήπια και απομονωμένα και σε έναν ασθενή το αποτέλεσμα ήταν μέτριο και απομονωμένο. Εκτός από τον εμετό (ασθενής στην ομάδα που έλαβε το παρασκεύασμα) και την κνίδωση, όλες οι άλλες ανεπιθύμητες αντιδράσεις σταμάτησαν αυθόρμητα χωρίς ιατρική βοήθεια (Saxena et al. 2010
5.2. Έκθεση ασθενών
Περίπου 1.200 ασθενείς συμμετείχαν σε κλινικές δοκιμές με παρασκευάσματα που περιείχαν το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό ή σε συνδυασμό με άλλες ουσίες
5.3. Ανεπιθύμητα συμβάντα και σοβαρά ανεπιθύμητα συμβάντα και θάνατοι
Δεν αναφέρθηκε κανένα.
5.4. Εργαστηριακά ευρήματα
Χωρίς δεδομένα.
5.5. Ασφάλεια σε ειδικούς πληθυσμούς και καταστάσεις
Η ασφάλεια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας δεν έχει μελετηθεί.
5.6. Συνολικά συμπεράσματα σχετικά με την κλινική ασφάλεια
Τα προϊόντα που περιέχουν το βότανο ανδρογραφίς βρέθηκαν ασφαλή κατά τη διάρκεια των κλινικών μελετών σε ενήλικες.
Η ασφάλεια των προϊόντων που περιέχουν ανδρογραφίς δεν έχει αξιολογηθεί σε παιδιά και εφήβους.
Η ασφάλεια χρήσης κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας δεν έχει μελετηθεί.
6. Συνολικά συμπεράσματα
Λόγω της έλλειψης κατάλληλων μελετών, οι απαιτήσεις για την καλά εδραιωμένη χρήση δεν πληρούνται.
Δεν υπάρχει βοτανικό παρασκεύασμα, το οποίο να χρησιμοποιεί το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό (όχι σε συνδυασμό με άλλο/α βότανο/α) και για το οποίο 15 χρόνια φαρμακευτικής χρήσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν από τη βιβλιογραφία ή βάσει της επισκόπησης του κανονιστικού καθεστώτος.
Δεν πληρείται η απαίτηση που ορίζεται στο άρθρο 16α παράγραφος 1 στοιχείο δ) της οδηγίας 2001/83 / ΕΚ ότι «έχει παρέλθει η περίοδος παραδοσιακής χρήσης όπως ορίζεται στο άρθρο 16γ παράγραφος 1 στοιχείο γ)».
Έχοντας αναφέρει αυτές τις πληροφορίες, ενδιαφέρον εμφανίζει και η σχετική ενότητα από μία δημοσίευση του 2014, η οποία αναφέρει τα εξής:
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι η χρήση του όρου «κατάλληλες μελέτες» οφείλεται κυρίως στην κριτική ανάλυση των διαθέσιμων πληροφοριών που εξελίσσονται από προκλινικές και κλινικές μελέτες, οι οποίες σχεδιάστηκαν και διεξήχθησαν σύμφωνα με τον αναγωγισμό (reductionism) και ήδη γνωστό φαρμακολογικό στόχο που κατευθύνεται από τις αναγωγικές αρχές της σύγχρονης ιατρικής.
Δόθηκε λίγη προσοχή στο γεγονός ότι πολλοί γνωστοί βιοενεργοί δευτερεύοντες μεταβολίτες από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή είναι φαρμακολογικά πλειοτροπικοί και ότι λόγω της χημικής τους δραστικότητας και των οξειδοαναγωγικών δυνατοτήτων μπορούν να τροποποιήσουν τις βιολογικές λειτουργίες πολλών ενδογενών μακρο-μορίων κρίσιμης σημασία για τη διατήρηση της υγείας
Δεν μπορεί να τονιστεί υπερβολικά ότι οι ιαματικές δυνατότητες των εκχυλισμάτων από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή, ή για αυτό το θέμα οποιουδήποτε φαρμάκου ή φυτοφαρμακευτικού προϊόντος, μπορούν να κριθούν σωστά μόνο όταν δοθεί η δέουσα προσοχή στα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά τους, στον μεταβολισμό και στον τρόπο κατανομής τους. Οι διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα χαρακτηριστικά για την ανδρογραφολίδη και μερικών άλλων γνωστών συστατικών από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή υποδηλώνουν έντονα ότι μετά τις από του στόματος δόσεις τους, τα παρατηρούμενα επίπεδα στο αίμα τους είναι πολύ χαμηλότερα από αυτά που είναι απαραίτητα για την παρατήρηση των βιοδραστικότητας τους σε κυτταρικά και άλλα in vitro μοντέλα που χρησιμοποιούνται συνήθως για την κατανόηση των τρόπων δράσης ή ιαματικών δυνατοτήτων.
Επομένως, φαίνεται λογικό να υποθέσουμε :
- είτε ότι οι βιολογικές επιδράσεις των εκχυλισμάτων και των συστατικών τους που παρατηρούνται σε τέτοια μοντέλα δεν είναι καλοί παράγοντες πρόβλεψης των ιαματικών δυνατοτήτων τους,
- είτε ότι δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί τα κατάλληλα δεδομένα βιοδιαθεσιμότητας σχετικά με τα βιοενεργά συστατικά των ιαματικών χρησιμοποιημένων εκχυλισμάτων από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή
Περιγραφή των φυτικών ουσιών, των φυτικών παρασκευασμάτων ή των συνδυασμών τους
Για το βότανο ανδρογραφίς (αγγλική ονομασία "Andrographis paniculata", η οποία στα ελληνικά έχει αποδοθεί ως "Ανδρογραφίς η Ακιδωτή") και είναι γνωστή και ως "νεροϊτιά":
- δεν υπάρχει ακόμα καμία επίσημη μονογραφία φαρμακοποιίας για την χρήση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
- περιγράφεται σε μια μονογραφία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (2004) και στην Φαρμακοποιία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (PPRC 2005) ·
- περιγράφεται στον The British Pharmaceutical Codex (BPC 1934) ·
- αναφέρεται στο Indian Materia Medica (1976).
Κύρια συστατικά
Τα κύρια συστατικά είναι διτερπενικές λακτόνες (ελεύθερες και σε γλυκοσιδικές μορφές) συμπεριλαμβανομένων της ανδρογραφολίδης, δεοξυανδρογραφολίδης, 11,12-διδεϋδρο-14-δεοξυανδρογραφολίδης, νεοανδρογραφολίδης, ανδρογραφισίδης, δεοξυανδρογραφισίδης και ανδροπανοσίδης (WHO 2004).
Από αυτές τις διτερπενικές λακτόνες, η ανδρογραφολίδη θεωρείται το πιο βιολογικά ενεργό συστατικό. Επομένως, το μεγαλύτερο μέρος του ποσοτικού προσδιορισμού των εκχυλισμάτων από την ανδρογραφίδα βασίζεται αποκλειστικά στο περιεχόμενο της ανδρογραφολίδης (Naik and Hule 2009).
2. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ
2.1. Πληροφορίες για την περίοδο φαρμακευτικής χρήσης στην Κοινότητα
Το βότανο andrographis έχει χρησιμοποιηθεί σε παραδοσιακά συστήματα Ασιατικής ιατρικής για την αντιμετώπιση διαφόρων διαταραχών.
Το βότανο ανδρογραφίς περιγράφεται στο «Αυτοχθονα φάρμακα της Ινδίας», ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 1896 (Dey and Mair 1896).
Φρέσκα και αποξηραμένα φύλλα, και ο χυμός που εξάγεται από αυτό το βότανο περιγράφονται ως επίσημα φάρμακα στην Ινδική Φαρμακοποιία (Muniramappa et al. 1997).
Ωστόσο, δεν υπάρχει βοτανικό παρασκεύασμα με το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό για το οποίο 15 χρόνια φαρμακευτικής χρήσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν από τη βιβλιογραφία ή βάσει της επισκόπησης του κανονιστικού καθεστώτος, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες.
2.2. Πληροφορίες σχετικά με τις παραδοσιακές/τρέχουσες ενδείξεις και συγκεκριμένες ουσίες / παρασκευάσματα
Σύμφωνα με την μονογραφία του Π.Ο.Υ. που έλαβε χώρα το 2004 απαριθμούνται τρεις κατηγορίες φαρμακευτικών χρήσεων, ανάλογα με την φύση των υποστηρικτικών δεδομένων.
1. οι χρήσεις που υποστηρίζονται από κλινικά δεδομένα είναι:
προφύλαξη και συμπτωματική θεραπεία λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, όπως το κοινό κρυολόγημα, και η απλή ιγμορίτιδα (χωρίς επιπλοκές), η βρογχίτιδα και η φαρυγοτονισιλίτιδα, οι λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος και η οξεία διάρροια
2. οι χρήσεις που περιγράφονται στις φαρμακοποιίες είναι:
η αντιμετώπιση της βακτηριακής δυσεντερίας, της βρογχίτιδας, της κολίτιδας, του βήχα, της δυσπεψίας, των πυρετών, της ηπατίτιδας, της ελονοσίας, των στοματικών ελκών, των πληγών, της φυματίωσης και των δηλητηριωδών δαγκωματιών από φίδια.
3. οι χρήσεις που περιγράφονται στη λαϊκή ιατρική, οι οποίες δεν υποστηρίζονται από πειραματικά δεδομένα, είναι:
αντιμετώπιση κολικού, μέσης ωτίτιδας, κολπίτιδας, φλεγμονώδους νόσου της πυέλου, ανεμοβλογιάς, εκζέματος και εγκαυμάτων.
Το βότανο ανδρογραφίς είναι γνωστό στην Ταϊλάνδη ως «Fa-Tha-Lai-Jone» (Thamlikitkul et al. 1991), ως "Kalmegh" στην ιατρική της αγιουρβέδας.
Είναι ένα βασικό συστατικό σε τουλάχιστον 26 αγιουρβεδικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ηπατικών διαταραχών (Naik and Hule 2009, Ganguly et al. 2000, Varma et al. 2011).
Είναι επίσης γνωστό ως «Chiretta» ή «Βασιλιάς των Πικρών» και έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην Ινδία, στην Κίνα και στην Ταϊλάνδη (Poolsup et al. 2004, Saxena et al. 2010).
Η φαρμακευτική χρήση αυτού του βοτάνου κατά του πονόλαιμου έχει μακρά ιστορία στην Ταϊλάνδη (Poolsup et al. 2004).
Στην αρχαία αγιουρβεδική λογοτεχνία, το βότανο ανδρογραφίς έχει επίσης αναφερθεί ως βότανο για την αντιμετώπιση του νεοπλάσματος (Varma et al. 2011).
Οι παραδοσιακές ενδείξεις περιλαμβάνουν την υποστήριξη της υγιούς λειτουργίας του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, παρόμοια με την προφυλακτική και συμπτωματική αντιμετώπιση λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος όπως είναι το κοινό κρυολόγημα, η παραρρινοκολπίτιδα, η βρογχίτιδα, η φαρυγονοτονιλίτιδα, η πνευμονία, π κοκκύτης, η μέση ωτίτιδα, η νεφρίτιδα, οι λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικου και οξεία διάρροια ή εντερίτιδα, η φυματίωση, η δερματίτιδα, αλλά επίσης και η απομάκρυνση των τοξινών (Ganguly et al. 2000, Panossian et al. 2002, Pharmacopoeia of the People's Republic of China 2005).
Ένα αφέψημα του φυτού χρησιμοποιείται ως καθαριστής αίματος και ως «ψυχρή ιδιότητα» στην παραδοσιακή Κινεζική ιατρική για να αντιμετωπίσει την θερμότητα του σώματος, να απαλλαγεί από τον πυρετό και να αποβάλλει τις τοξίνες από το σώμα (Avani et al. 2008, Pharmacopoeia of Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας 2005).
Η εθνοφαρμακευτική του χρήση συμπεριλαμβάνει αντιπυρετικές, αντιδιαρροϊκές, τονωτικές και αντιφλεγμονώδεις χρήσεις (Thamlikitkul et al. 1991).
2.3. Καθορισμένη ισχύς/δοσολογία/οδός χορήγησης και διάρκεια χρήσης για τα σχετικά παρασκευάσματα και ενδείξεις
Η έκθεση αναφέρει έξι διαφορετικές πηγές.
Θα παραθέσω μόνο την μονογραφία του Π.Ο.Υ., ενώ οι υπόλοιπες στην σελίδα 7 της έκθεσης.
Ακατέργαστο, κάψουλες, δισκία και χάπια.
Δοσολογία, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά:
Για πυρεξία: αφέψημα από 3 γραμμάρια ακατέργαστου βοτάνου, δύο φορές την ημέρα.
Για το κοινό κρυολόγημα: 1,5 - 3 γραμμάρια ακατέργαστου βοτάνου σε σκόνη τρεις φορές την ημέρα, μετά τα γεύματα και κατά τον βραδινό ύπνο
Για διάρροια: αφέψημα από 3 - 9 γραμμάρια ακατέργαστου βοτάνου, σε μία δόση, όπως απαιτείται, ή δύο δισκία των 500 mg τέσσερις φορές την ημέρα, μετά τα γεύματα και κατά τον βραδινό ύπνο
Το συμπέρασμα του αξιολογητή σύμφωνα με τις πηγές :
Δεν υπάρχει φυτικό παρασκεύασμα που να χρησιμοποιεί την ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό (όχι συνδυασμό με άλλα βότανα) για το οποίο 15 χρόνια φαρμακευτικής χρήσης στην Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν από τη βιβλιογραφία ή βάσει της επισκόπησης του κανονιστικού καθεστώτος.
3. ΜΗ ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
3.1. Επισκόπηση των διαθέσιμων φαρμακολογικών δεδομένων σχετικά με τις φυτικές ουσίες, τα φυτικά παρασκευάσματα και τα σχετικά συστατικά τους
In vitro και ex vivo μελέτες
Αναφέρονται δεδομένα για τις εξής δράσεις:
1. αντιιικές
2. αντιμικροβιακές,
3. ανθελονοσιακές
4. αντιοξειδωτικές
5. ανοσορυθμιστικές
6. αντιφλεγμονώδεις
7. ενάντια στους όγκους
8. χημειοπροληπτικές
9. σπασμολυτικές
10. χαλαρωτικό της μήτρας
11. αντιθρομβωτικές
Και, στη συνέχεια ακολουθούν οι In vivo μελέτες (από την σελίδας 14 έως την σελίδα 24).
4. ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος
Διεξήχθη μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας ενός παρασκευάσματος που περιέχει ένα ειδικό εκχύλισμα φύλλων από το βότανο ανδρογραφίς (περίπου 17: 1; διαλυτό εκχύλισμα: μεθανόλη) σε ασθενείς με λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος χωρίς επιπλοκές.
Η αξιολόγηση συμπεριελάμβανε ποσοτικοποίηση των συμπτωμάτων με την Οπτική Αναλογική Κλίμακα. Βαθμολογήθηκαν εννέα αυτοαξιολογηθέντα συμπτώματα: ο βήχας, η έκπτυξη, οι ρινικές εκκρίσεις, η κεφαλαλγία, ο πυρετός, ο πονόλαιμος, η ωταλγία, η αδιαθεσία/κόπωση και η διαταραχή του ύπνου αξιολογήθηκαν.
Συνολικά 223 ασθενείς, και από τα δύο φύλα τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες που έλαβαν είτε το παρασκεύασμα (200 mg / ημέρα) είτε εικονικό φάρμακο με διπλό τυφλό τρόπο.
Και στις δύο ομάδες, οι μέσες βαθμολογίες όλων των συμπτωμάτων έδειξαν φθίνουσα τάση από την ημέρα 1 έως την ημέρα 3.
Ωστόσο, από την 3η ημέρα έως την 5η ημέρα τα περισσότερα από τα συμπτώματα στην ομάδα που έλαβε το εικονικό φάρμακο είτε παρέμειναν αμετάβλητα (βήχας, κεφαλαλγία και ωταλγία) είτε επιδεινώθηκαν (πονόλαιμος και διαταραχή του ύπνου) ενώ στην ομάδα που έλαβε το σκεύασμα όλα τα συμπτώματα παρουσίασαν μειωμένη τάση.
Η μέση βαθμολογία των συμπτωμάτων και στις δύο ομάδες μειώθηκε σημαντικά (p 0,05).
Η σύγκριση της συνολικής αποτελεσματικότητας του παρασκευάσματος έναντι του εικονικού φαρμάκου βρέθηκε να είναι σημαντική (p <= 0,05) και ήταν 2,1 φορές (52,7%) υψηλότερη από το εικονικό φάρμακο (Saxena et al. 2010).
Φαρυγγοντινοσιλίτιδα
Εκατόν πενήντα δύο ενήλικες ασθενείς με φαρυγγοντινοσιλίτιδα συμμετείχαν σε τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή μελέτη ώστε να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα από το βότανο ανδρογραφίς.
Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν επί 7 ημέρες :
- είτε παρακεταμόλη
- είτε το βότανο ανδρογραφίς με την εξής δοσολογία: είτε 3 γραμμάρια ανά ημέρα αποξηραμένων φύλλων ανδρογραφίς (που περιείχαν τουλάχιστον 6% συνολικές λακτόνες υπολογιζόμενες ως ANDLE) είτε 6 γραμμάρια ανά ημέρα
Τα χαρακτηριστικά των ασθενών κατά την έναρξη της μελέτης μεταξύ των τριών ομάδων δεν ήταν διαφορετικά.
Η αποτελεσματικότητα από την παρακεταμόλη ή από την υψηλή δοσολογία ανδρογραφίς ήταν σημαντικά μεγαλύτερη σε σύγκριση με την χαμηλή δοσολογία ανδρογραφίς την 3η ημέρα, όσον αφορά την ανακούφιση από τον πυρετό και τον πονόλαιμο.
Τα κλινικά αποτελέσματα δεν ήταν διαφορετικά την ημέρα 7.
Ελάχιστες και αυτοπεριοριζόμενες παρενέργειες βρέθηκαν στο περίπου 20% σε κάθε ομάδα (Thamlikitkul et al. 1991).
Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Πραγματοποιήθηκε μια προοπτική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή και ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Δισκία φτιαγμένα από εκχύλισμα φύλλων andrographis και εναέρια μέρη (30% συνολικά ανδρογραφολίδια) χορηγήθηκαν τρεις φορές την ημέρα για 14 εβδομάδες, μετά από περίοδο έκπλυσης 2 εβδομάδων σε 60 ασθενείς με ενεργή ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Τα βασικά μετρούμενα αποτελέσματα ήταν η ένταση του πόνου που μετρήθηκε χρησιμοποιώντας μια οριζόντια οπτική αναλογική κλίμακα πόνου, ενώ άλλες κλινικές παράμετροι αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας ACR και EULAR.
Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκαν τυποποιημένα ερωτηματολόγια υγείας: Ηealth Assessment Quality (HAQ) και Short Form Health Survey (SF36)
- Η ένταση του πόνου στις αρθρώσεις μειώθηκε στην ομάδα ενεργού έναντι του εικονικού φαρμάκου στο τέλος της αγωγής, αν και αυτές οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
- Σημαντική μείωση για εβδομάδα στην άρθρωση -0,13 95% (CI; -0,22 έως 0,06; p = 0,001), αριθμός πρησμένων αρθρώσεων -0,15 95% CI (-0,29 έως -0,02; p = 0,02), αριθμός τρυφερών αρθρώσεων -0,25 95% CI (-0,48 έως -0,02; p = 0,033), συνολικός βαθμός πρησμένων αρθρώσεων -0,27 95% CI (-0,48 έως -0,07; p = 0,01), συνολικός βαθμός τρυφερών αρθρώσεων -0,47 95% CI (-0,77 έως -0,17; p = 0,002) και ερωτηματολόγια HAQ -0,52 95% CI (-0,82 έως -0,21; p <0,001) και ερωτηματολόγια SF36 0,02 95% CI (0,01 έως 0,02; p <0,001) παρατηρήθηκαν εντός στην ομάδα με το δραστικό φάρμακο.
- Επιπλέον, συσχετίστηκε με μείωση του ρευματοειδούς παράγοντα, IgA και C4 (Burgos et al. 2009)
Ελκώδης κολίτιδα
Διεξήχθη μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, πολυκεντρική, παράλληλη ομαδική μελέτη 8 εβδομάδων χρησιμοποιώντας το εκχύλισμα από τα φύλλα ανδρογραφίς (διαλυτό εκχύλισμα: αιθανόλη-νερό (90⁄10 v⁄v) · 8 - 10% περιεκτικότητα σε ANDLE) 1,200 mg ανά ημέρα σε σύγκριση με 4.500 mg ανά ημέρα φαρμάκου βραδείας απελευθέρωσης σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ενεργή ελκώδη κολίτιδα.
Η δραστηριότητα της νόσου εκτιμήθηκε κατά την έναρξη της μελέτης και κάθε 2 εβδομάδες για κλινική ανταπόκριση και κατά την έναρξη και μετά από 8 εβδομάδες με κολονοσκόπηση.
Εκατόν είκοσι ασθενείς σε πέντε κέντρα στην Κίνα τυχαιοποιήθηκαν.
Κλινική ύφεση και ανταπόκριση παρατηρήθηκε στο 21% και στο 76% των ασθενών που έλαβαν το εκχύλισμα ανδρογραφίς, και στο 16% και στο 82% των ασθενών που έλαβαν το φάρμακο.
Κατά την κολονοσκόπηση, παρατηρήθηκε ύφεση και ανταπόκριση στο 28% και στο 74% των ασθενών που έλαβαν το εκχύλισμα ανδρογραφίς και στο 24% και στο 71% των ασθενών που έλαβαν το φάρμακο, αντίστοιχα.
Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων θεραπείας (Tang et al. 2011).
Κλινικές μελέτες σε ειδικούς πληθυσμούς (π.χ. ηλικιωμένοι και παιδιά)
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες μελέτες
Συνολικά συμπεράσματα σχετικά με την κλινική φαρμακολογία και αποτελεσματικότητα
Η αποτελεσματικότητα για το βότανο ανδρογραφίς αξιολογήθηκε στην αντιμετώπιση αναπνευστικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (Gabrielian et al. 2002, Melchior et al. 2000) και του κοινού κρυολογήματος (Caceres et al. 1997, Caceres et al. 1999, Melchior et al. 1997, Spasov et al. 2004, Hancke et al. 1995).
Οι περισσότερες μελέτες πραγματοποιήθηκαν με ένα προϊόν που περιείχε συνδυασμό συστατικών.
Λόγω του οτι ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί μια μονογραφία για το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό, τα αποτελέσματα αυτών των μελετών δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν την έκθεση αξιολόγησης.
Η τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη από τους Saxena et al. αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα ενός μεθανολικού εκχυλίσματος για το βότανο ανδρογραφίς στην λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, χρησιμοποιώντας οπτική αναλογική κλίμακα (Saxena et al. 2010). Οι Tamlikitkul et al. αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα των αποξηραμένων φύλλων ανδρογραφίς στη φαρυγγοντινοσιλίτιδα σε μια τυχαιοποιημένη διπλή-τυφλή μελέτη (Thamlikitkul et al. 1991).
Αυτές οι δύο μελέτες με παρασκευάσματα που χρησιμοποιούν το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό (και όχι σε συνδυασμό με άλλα βότανα) δεν επαρκούν για την προετοιμασία μιας καλά εδραιωμένης μονογραφίας φαρμακευτικής χρήσης για το βότανο andrographis. Στην περίπτωση της μελέτης των Saxena et al., η έλλειψη αντικειμενικών τελικών σημείων και, στη μελέτη των Tamlikitkul et al., η απουσία ομάδας εικονικού φαρμάκου καθιστά δύσκολη την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας.
Στη μελέτη με ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα από τους Burgos et al. (2009), χορηγήθηκαν φύλλα ανδρογραφίς και εναέρια μέρη. Η αποτελεσματικότητα στην ελκώδη κολίτιδα ενός εκχυλίσματος φυλλώματος από το βότανο ανδρογραίς αξιολογήθηκε στη μελέτη από τους Tang et al.. Ωστόσο, αυτό έγινε χωρίς ομάδα ελέγχου με εικονικό φάρμακο (2011).
Συμπερασματικά, μία καλά εδραιωμένη χρήση μονογραφίας για το βότανο ανδρογραφίς δεν μπορεί να υιοθετηθεί.
5. ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
5.1. Επισκόπηση των τοξικολογικών δεδομένων και δεδομένων ασφαλείας από κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους
Μια κλιμακούμενη κλινική δοκιμή φάσης Ι για την ανδρογραφολίδη (από το βότανο ανδρογραφίς) πραγματοποιήθηκε σε 13 ασθενείς με HIV και πέντε μη μολυσμένους με HIV, υγιείς εθελοντές.
Οι στόχοι ήταν πρωτίστως η αξιολόγηση της ασφάλειας και της ανεκτικότητας και, δεύτερον, η αξιολόγηση των επιδράσεων στα επίπεδα του ιού HIV-1 RNA στο πλάσμα και στα επίπεδα των CD4 + λεμφοκυττάρων.
Κανένα άτομο δεν χρησιμοποίησε αντιρετροϊκά φάρμακα κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Τα άτομα με ηπατικές ή νεφρικές ανωμαλίες αποκλείστηκαν.
Η προγραμματισμένη αγωγή ήταν 5 mg ανά κιλό σωματικού βάρους για 3 εβδομάδες, κλιμακώνοντας στα 10 mg ανά κιλό σωματικού βάρους για 3 εβδομάδες και σε 20 mg ανά κιλό σωματικού βάρους για τις τελευταίες 3 εβδομάδες.
Η δοκιμή διακόπηκε μετά από 6 εβδομάδες λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών συμπεριλαμβανομένης μιας αναφυλακτικής αντίδρασης σε έναν ασθενή. Όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες είχαν επιλυθεί μέχρι το τέλος της παρατήρησης.
Σημαντική αύξηση του μέσου επιπέδου των CD4+ λεμφοκυττάρων των ατόμων HIV εμφανίστηκε μετά από χορήγηση 10 mg ανά κιλό kg ανδρογραφολίδης (από την αρχική τιμή των 405 κυττάρων/mm3 έως 501 κύτταρα/mm3 · p = 0,002).
Δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές αλλαγές στα μέσα επίπεδα RNA HIV-1 στο πλάσμα καθ'όλη τη διάρκεια της δοκιμής. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι h ανδρογραφολίδh ίσως αναστέλλει την επαγόμενη από τον HIV διαταραχή του κυτταρικού κύκλου, οδηγώντας σε αύξηση των επιπέδων των CD4+ λεμφοκυττάρων σε άτομα μολυσμένα με HIV-1 (Calabrese et al. 2000).
Σε μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη, η παρασκευή με μοναδικό συστατικό ένα ειδικό εκχύλισμα φύλλων από το βότανο ανδρογραφίς (17: 1 · διαλυτό εκχύλισμα: μεθανόλη) συνολικά 6 ασθενείς από τους 112 εμφάνισαν δευτερεύουσες ανεπιθύμητες ενέργειες, ένας ασθενής με έμετο, επίσταξη, κνίδωση και τρεις ασθενείς με διάρροια. Από τους τρεις με την διάρροια, επιπλέον ο καθένας είχε ναυτία ή λήθαργο.
Η ομάδα του εικονικού φαρμάκου είχε 3 ασθενείς από τους 110 με ανεπιθύμητες ενέργειες, ο καθένας με διάρροια, έμετο (και οι δύο ήπιοι σε σοβαρότητα) και μέτρια ένταση.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μεταξύ των δύο ομάδων βρέθηκαν να είναι ίδιες (Z = 0,63, p> 0,05). Σε οκτώ ασθενείς τα αποτελέσματα ήταν ήπια και απομονωμένα και σε έναν ασθενή το αποτέλεσμα ήταν μέτριο και απομονωμένο. Εκτός από τον εμετό (ασθενής στην ομάδα που έλαβε το παρασκεύασμα) και την κνίδωση, όλες οι άλλες ανεπιθύμητες αντιδράσεις σταμάτησαν αυθόρμητα χωρίς ιατρική βοήθεια (Saxena et al. 2010
5.2. Έκθεση ασθενών
Περίπου 1.200 ασθενείς συμμετείχαν σε κλινικές δοκιμές με παρασκευάσματα που περιείχαν το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό συστατικό ή σε συνδυασμό με άλλες ουσίες
5.3. Ανεπιθύμητα συμβάντα και σοβαρά ανεπιθύμητα συμβάντα και θάνατοι
Δεν αναφέρθηκε κανένα.
5.4. Εργαστηριακά ευρήματα
Χωρίς δεδομένα.
5.5. Ασφάλεια σε ειδικούς πληθυσμούς και καταστάσεις
Η ασφάλεια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας δεν έχει μελετηθεί.
5.6. Συνολικά συμπεράσματα σχετικά με την κλινική ασφάλεια
Τα προϊόντα που περιέχουν το βότανο ανδρογραφίς βρέθηκαν ασφαλή κατά τη διάρκεια των κλινικών μελετών σε ενήλικες.
Η ασφάλεια των προϊόντων που περιέχουν ανδρογραφίς δεν έχει αξιολογηθεί σε παιδιά και εφήβους.
Η ασφάλεια χρήσης κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας δεν έχει μελετηθεί.
6. Συνολικά συμπεράσματα
Λόγω της έλλειψης κατάλληλων μελετών, οι απαιτήσεις για την καλά εδραιωμένη χρήση δεν πληρούνται.
Δεν υπάρχει βοτανικό παρασκεύασμα, το οποίο να χρησιμοποιεί το βότανο ανδρογραφίς ως μοναδικό (όχι σε συνδυασμό με άλλο/α βότανο/α) και για το οποίο 15 χρόνια φαρμακευτικής χρήσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν από τη βιβλιογραφία ή βάσει της επισκόπησης του κανονιστικού καθεστώτος.
Δεν πληρείται η απαίτηση που ορίζεται στο άρθρο 16α παράγραφος 1 στοιχείο δ) της οδηγίας 2001/83 / ΕΚ ότι «έχει παρέλθει η περίοδος παραδοσιακής χρήσης όπως ορίζεται στο άρθρο 16γ παράγραφος 1 στοιχείο γ)».
Έχοντας αναφέρει αυτές τις πληροφορίες, ενδιαφέρον εμφανίζει και η σχετική ενότητα από μία δημοσίευση του 2014, η οποία αναφέρει τα εξής:
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι η χρήση του όρου «κατάλληλες μελέτες» οφείλεται κυρίως στην κριτική ανάλυση των διαθέσιμων πληροφοριών που εξελίσσονται από προκλινικές και κλινικές μελέτες, οι οποίες σχεδιάστηκαν και διεξήχθησαν σύμφωνα με τον αναγωγισμό (reductionism) και ήδη γνωστό φαρμακολογικό στόχο που κατευθύνεται από τις αναγωγικές αρχές της σύγχρονης ιατρικής.
Δόθηκε λίγη προσοχή στο γεγονός ότι πολλοί γνωστοί βιοενεργοί δευτερεύοντες μεταβολίτες από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή είναι φαρμακολογικά πλειοτροπικοί και ότι λόγω της χημικής τους δραστικότητας και των οξειδοαναγωγικών δυνατοτήτων μπορούν να τροποποιήσουν τις βιολογικές λειτουργίες πολλών ενδογενών μακρο-μορίων κρίσιμης σημασία για τη διατήρηση της υγείας
Δεν μπορεί να τονιστεί υπερβολικά ότι οι ιαματικές δυνατότητες των εκχυλισμάτων από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή, ή για αυτό το θέμα οποιουδήποτε φαρμάκου ή φυτοφαρμακευτικού προϊόντος, μπορούν να κριθούν σωστά μόνο όταν δοθεί η δέουσα προσοχή στα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά τους, στον μεταβολισμό και στον τρόπο κατανομής τους. Οι διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα χαρακτηριστικά για την ανδρογραφολίδη και μερικών άλλων γνωστών συστατικών από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή υποδηλώνουν έντονα ότι μετά τις από του στόματος δόσεις τους, τα παρατηρούμενα επίπεδα στο αίμα τους είναι πολύ χαμηλότερα από αυτά που είναι απαραίτητα για την παρατήρηση των βιοδραστικότητας τους σε κυτταρικά και άλλα in vitro μοντέλα που χρησιμοποιούνται συνήθως για την κατανόηση των τρόπων δράσης ή ιαματικών δυνατοτήτων.
Επομένως, φαίνεται λογικό να υποθέσουμε :
- είτε ότι οι βιολογικές επιδράσεις των εκχυλισμάτων και των συστατικών τους που παρατηρούνται σε τέτοια μοντέλα δεν είναι καλοί παράγοντες πρόβλεψης των ιαματικών δυνατοτήτων τους,
- είτε ότι δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί τα κατάλληλα δεδομένα βιοδιαθεσιμότητας σχετικά με τα βιοενεργά συστατικά των ιαματικών χρησιμοποιημένων εκχυλισμάτων από το βότανο ανδρογραφίς η ακιδωτή
